θαλάσσιο χοίρο Γεια, το όνομά μου είναι Έσρα. Είμαι 23 ετών. Ένα βράδυ πήγα για ύπνο νωρίς λόγω πόνου περιόδου. Ο μπαμπάς δεν είχε έρθει ακόμα από τη δουλειά, πήγαινα για ύπνο και η μαμά βυθίστηκε σε μια από τις παραστάσεις. Σηκώθηκα για να πάω στην τουαλέτα περίπου στις 24: 00 το βράδυ. Το φως της αίθουσας ήταν αναμμένο και η πόρτα ήταν ελαφρώς μισάνοιχτη τον Δεκέμβριο. Η μαμά και ο μπαμπάς μιλούσαν. Βλέπω ότι ο γάμος τους δεν πάει καλά τελευταία. Αν και φαινόταν να τα πάνε πολύ καλά από έξω, ήξερα ότι δεν ήταν έτσι. Αλλά δεν ήξερα ποιος ήταν ο λόγος για αυτό. Ήθελε να μιλήσει στη μητέρα μου για αυτό μία ή δύο φορές, αλλά τα παράτησα.

Και η συζήτηση που είδα εκείνο το βράδυ, όταν κατέστησε σαφές ποιο ήταν το θέμα, έμεινα ανοιχτό στόμα με έκπληξη. Με ήξεραν όταν η πόρτα του δωματίου μου ήταν κλειστή και ήμουν ξαπλωμένος. Αλλά επειδή το σπίτι μας ήταν μικρό, μιλούσαν ακόμα ψιθυριστά, προσπαθώντας να μην αφήσουν την προσοχή. Πλησίασα αργά και άκουσα τη συνομιλία τους:

Μαμά: δεν αντέχω άλλο, δεν το θέλω έτσι!

Μπαμπά: αγάπη μου, πίστεψε ότι όλα θα γίνουν καλύτερα, θα είναι εντάξει…

Μαμά: Ρεκάι, μην μου πεις παραμύθι, έχουν περάσει δύο χρόνια, δύο χρόνια!

Ο πατέρας μου: αγάπη μου, το ξέρω και εγώ, αλλά παρακαλώ να έχετε λίγο περισσότερη υπομονή…

Μαμά: υπομονή, υπομονή, πόσο καιρό είναι αρκετό, αρκετά είναι αρκετό για μένα!

Ο πατέρας μου: αγάπη μου, όλα θα είναι καλύτερα, λίγο περισσότερο…

Μαμά: είτε Recai, πιθανότατα δεν συνειδητοποιείτε τη δουλειά, σας λέω ότι έχουν περάσει δύο χρόνια, δύο χρόνια!

Μπαμπά: Ξέρω, αγάπη μου, το γνωρίζω και εγώ, αλλά παρακαλώ λίγο περισσότερο…

Μαμά: το χέρι σου δεν έχει αγγίξει το δικό μου για δύο χρόνια, πώς είναι αυτός ο γάμος;

Μπαμπά: Asiye εντάξει, γνωρίζω τα πάντα, αλλά παρακαλώ κοιτάξτε…

Μαμά: Ω Ρεκάι, σου λέω να πας στο γιατρό εδώ και δύο χρόνια, δεν θα πας, βρήκα έναν δάσκαλο και δεν πήγες σε αυτόν. Λέω να πάρεις φάρμακο, δεν το παίρνεις. Τι θέλεις, τι προσπαθείς να κάνεις;

Μπαμπά: τι γίνεται με τη ζωή μου, εντάξει…

Μαμά: τι όλο πράγμα, η ζωή μου έχει φύγει, η νεολαία μου σαπίζει εξαιτίας σου!

Πατέρας: αγάπη μου, σε παρακαλώ μην το κάνεις αυτό…

Η μητέρα μου: από την αγάπη της μύησης. Ήμουν ευγνώμων όταν συνέβαινε μία φορά το μήνα, αλλά τώρα έχουν περάσει δύο χρόνια Δεκ. Είμαι κι εγώ άνθρωπος, είμαι και γυναίκα. Έχω και εγώ ανάγκες, αυτό είναι αρκετό!

Μπαμπά: Ω, γλυκιά μου, είναι εντάξει, όλα θα πάνε καλά…

Μαμά: είτε πηγαίνετε στη δουλειά είτε. Έχουν περάσει δύο χρόνια, δύο χρόνια. Είμαι νευρικός παντού, δεν έχω πια λογικό μυαλό. Αλίμονο, αλίμονο και για μένα!

Πατέρας: ναι, εντάξει, Αγάπη μου, σε παρακαλώ…

Μαμά: έλεος, ένα άτομο σκέφτεται επίσης λίγο για το άλλο άτομο. Λέω έλα, σου βρίσκω γιατρό, κλείνω ραντεβού, λέω να πάμε μαζί, δεν θα έρθεις. Σου λέω να πάρεις φάρμακα, και δεν το κάνεις ούτε αυτό. Τι θέλεις να κάνεις, Ρεκάι, πες μου αυτό;

Μπαμπά: μέλι, είναι εντάξει, όλα θα είναι καλά από τώρα και στο εξής, υπόσχομαι…

Μαμά: πήγαινε στη δουλειά, τι υπόσχεση. Το πλοίο τυρί δεν λειτουργεί με λόγια, Recai, χρειαζόμαστε δράση, δράση!

Ο πατέρας μου: αυτό προσπαθώ και εγώ, αγαπητέ μου…

Μαμά: είτε πηγαίνετε στη δουλειά, δεν προσπαθείτε να κάνετε τίποτα, είναι όλα κενά λόγια. Ξέρεις, όταν πάντα ήθελες να δώσεις από τον κώλο, δώσε από τον κώλο. Πιστέψτε με, έχω φτάσει στο σημείο που θα δώσω έναν κώλο, είμαι πρόθυμος να το κάνω, αλλά δεν έχετε ούτε μία ενέργεια, δεν υπάρχει ούτε ένα κλικ, δεν υπάρχει κίνηση!

Μπαμπά: γλυκιά μου, σε παρακαλώ μην μιλάς έτσι, αλλά…

Μαμά: δεν ξέρω γι ‘ αυτόν, Ρεκάι, είτε φροντίζεις αυτή την επιχείρηση, είτε φεύγεις από αυτή τη γη. Δεν θέλω να ζήσω μια αδελφή-αδελφή ζωή πια. Θέλω να είμαι σύζυγος και σύζυγος. Βαρέθηκα τη δειλία σου, τον δειλό σου, γίνε άντρας, άντρας!

Μπαμπά: αγάπη μου, κάνω τα πάντα και για τους δυο μας…

Μαμά: τι κάνεις, τι κάνεις, δεν κάνεις τίποτα, απλά μιλάς αδρανώς. Θέλω να δω την παράσταση, καταλαβαίνετε, την παράσταση. Μη μου λες κενές λέξεις. είμαι 43 ετών, είμαι νεότερος, δεν θέλω να δάχτυλο τον εαυτό μου σαν ένα δόλωμα Av*ar πια!

Μπαμπά: αγαπητέ μου, είναι εντάξει, όλα θα πάνε καλά…

Μαμά: τίποτα δεν γίνεται καλύτερο, μην μου λες ιστορίες. Έχει εμμονή μαζί μου, ή θα το φροντίσεις αυτό ή θα πάρω διαζύγιο, καταλαβαίνεις, φτάνει!

Όταν συνειδητοποίησα ότι η μητέρα μου είχε εγκαταλείψει τη θέση της μετά από αυτή την τελευταία λέξη, πήγα γρήγορα στο δωμάτιό μου και έκλεισα την πόρτα. Σύντομα η πόρτα του καθιστικού άνοιξε, άκουσα βήματα στο διάδρομο, ακολουθούμενο από τον ήχο του κλεισίματος του υπνοδωματίου. Ο λόγος για το πρόβλημα μεταξύ μαμάς και μπαμπά ήταν η σεξουαλικότητα, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Δεκέμβριος Τους είχα δει να τσακώνονται και να μαλώνουν πολλές φορές μέχρι εκείνη την ηλικία, αλλά οι λόγοι τους ήταν πάντα καθημερινά πράγματα. Αλλά τώρα διαφωνούσαν για το πιο οικείο ζήτημα. Ήμουν συγκλονισμένος από αυτό που άκουσα. Η τελευταία φορά που ο μπαμπάς και η μαμά μου έκαναν σεξ ήταν πριν από δύο χρόνια και η συνομιλία τους το έδειξε. Η μητέρα μου παραπονέθηκε για τον πατέρα μου και ο λόγος ήταν ότι το πουλί του πατέρα μου δεν σηκώθηκε. Γι ‘ αυτό είδα ότι ο πατέρας μου, ο οποίος είναι συνήθως σκληρός και αυταρχικός άνθρωπος, ήταν σαν μια γάτα που έχυσε γάλα απόψε.

Προφανώς, αυτός είναι ο λόγος για την πρόσφατη νευρικότητα της μητέρας μου. Έλαμπε σε πράγματα που δεν συνέβησαν. Νόμιζα ότι περνούσε την εμμηνόπαυση, αλλά δεν ήταν έτσι, αντίθετα, η μητέρα μου ήταν νευρική γιατί δεν μπορούσε να βιώσει τη σεξουαλικότητά της σαν τόξο. Δεν έχω ακούσει θόρυβο από τα υπνοδωμάτια των γονιών μου εδώ και χρόνια. Δεν υπήρχε ποτέ ήχος σαν τρίξιμο κρεβατιού. Ωστόσο, μια από τις πιο κοντινές φίλες μου είπε κάποτε ότι οι γονείς της δεν μπορούσαν να κοιμηθούν τη νύχτα επειδή μπορούσαν να ακούσουν το κρεβάτι να τρίζει.

Εκείνο το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ μέχρι το πρωί. Αυτό που άκουσα δεν με έβαλε να κοιμηθώ. Η μαμά μου είπε, ” Είμαι πρόθυμος να σου δώσω έναν κώλο.”όσο περισσότερο σκεφτόμουν την υπόσχεσή σου, τόσο πιο περίεργο ένιωθα. Επίσης, ” είμαι fingering τον εαυτό μου σαν ένα δόλωμα Av*ar.”ο λόγος του ήταν επίσης παράξενος.

Σηκώθηκα πολύ νωρίς το πρωί, η πόρτα του καθιστικού ήταν και πάλι Δεκέμβριος. Ο πατέρας μου ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ-κρεβάτι. Η μαμά δεν τον άφηνε στο κρεβάτι μετά τον καυγά χθες το βράδυ. Άνοιξα την πόρτα του υπνοδωματίου και κοίταξα τη μητέρα μου. Κοιμόταν με την πλάτη στην πόρτα. Είχε κοιμηθεί σε ένα σουτιέν και εσώρουχα για να είναι άνετα σε μια ζεστή νύχτα. Γύρισα στο κρεβάτι μου. Περίπου μια ώρα αργότερα, άκουσα τον πατέρα μου να σηκώνεται και να ετοιμάζεται να πάει στη δουλειά. Σε ένα σημείο, η μητέρα μου είπε, ” Άσε με ήσυχο, σου είπα ότι θα έλεγα Δεκ!”τον άκουσα να λέει. Στη συνέχεια, οι ήχοι σταμάτησαν και έπειτα ήρθε ο ήχος της εξωτερικής πόρτας που ανοίγει και κλείνει. Μια ώρα αργότερα, άκουσα ότι η μητέρα μου είχε φύγει…

Έχουν περάσει μερικές εβδομάδες από τότε που συνέβη αυτό. Η ένταση μεταξύ μαμάς και μπαμπά συνέβαινε ακόμα στο σπίτι. Δεκέμβριος Σπάνια μιλούσαν μεταξύ τους. Τα νεύρα της μητέρας μου πήγαιναν με πλήρη ταχύτητα…

Ένα Σάββατο, συναντηθήκαμε με τις φίλες μου σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι γύρω. Καθώς περπατούσα με τα κορίτσια, άκουσα τη φωνή της μητέρας μου σε αυτό το πλήθος. Κοίταξα γύρω, αλλά δεν μπορούσα να δω. Αλλά ήμουν σίγουρος ότι η φωνή του ανήκε. Πήγαμε στην τραπεζαρία, το τραπέζι στο οποίο καθόμασταν ήταν δίπλα στο κιγκλίδωμα και μπορούσαμε να δούμε τους ανθρώπους κάτω. Κάποια στιγμή, κοίταξα ψηλά και είδα τη μητέρα μου, αν και από την πίσω κλίση, να κατεβαίνει τις κυλιόμενες σκάλες, υπήρχε ένας άντρας δίπλα της και είχε μπει στο χέρι του άντρα. Το πρόσωπο του άνδρα δεν ήταν ορατό. Ήταν ένας ψηλός, ευρύς ώμος με μαύρα μαλλιά, ήταν πολύ προφανές ότι δεν ήταν ο πατέρας μου. Αναγνώρισα τη μητέρα μου από τα ρούχα της, το τουρμπάνι στο κεφάλι της και την τσάντα στον ώμο της, αλλά ποιος ήταν αυτός ο άντρας; Το φαγητό έχει γίνει δηλητήριο για μένα. Η μαμά απατούσε τον μπαμπά. Ακόμα κι αν ήθελα να μιλήσω στη μητέρα μου για αυτό, πώς θα μπορούσα να το κάνω; Δεν θα μπορούσα ποτέ να το πω στον πατέρα μου.

Όταν έφτασα σπίτι το βράδυ, η μητέρα μου είχε φτάσει μπροστά μου, μαγείρευε. Πέρα από την ένταση, φαινόταν χαρούμενος. Μου αγόρασε παπούτσια, αυτά είναι τα πάνινα παπούτσια που ήθελα εδώ και πολύ καιρό. Όταν τον ευχαρίστησα, είπε: “όχι χάρη στο ξηρό ξηρό, έλα εδώ, Αγκαλιάστε τη μαμά!” είπε. Όταν τον αγκάλιασα, μύρισα τη μυρωδιά του ανδρικού αρώματος που προέρχεται από αυτόν. Ήταν μια μυρωδιά που δεν ακούγεται ξένη, ανήκε σε αυτόν τον άνθρωπο. Ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος; Σχεδόν έφαγα το μυαλό μου.

Το βράδυ εκείνης της ημέρας, όταν ο πατέρας και ο παππούς μου ήρθαν μαζί στο σπίτι, η αποκάλυψη χτύπησε. Ζούσα κοντά με τους παππούδες μου. Όταν η μητέρα μου περνούσε από το καφενείο, ο παππούς μου ήταν επίσης στο καφενείο και ένας άντρας δίπλα του του είπε: “πώς ντύνεται αυτή η νύφη σου έτσι, πώς είναι αυτό το κλείσιμο, ταιριάζει σε μια παντρεμένη γυναίκα;”είπε. Ο παππούς μου τηλεφώνησε επίσης στον πατέρα μου και του είπε τα λόγια του άντρα. Ο πατέρας μου είχε έρθει σπίτι με τον παππού μου να τον ακολουθεί με θυμό.

Η μητέρα μου είναι μια 43χρονη, καλυμμένη, στροβιλισμένη γυναίκα. Στο παρελθόν, αν και δεν φορούσε πανωφόρια ή γούνες, συνήθιζε να φοράει μακριές και φαρδιές φούστες, μπλούζες, χιτώνες και να δένει το κεφάλι του με μεγάλα τουρμπάνια. Αλλά τώρα τους είχε αφήσει πίσω και άρχισε να φοράει σφιχτά τζιν, παντελόνια. Οι φούστες που φορούσε είχαν επίσης γίνει μικρότερες σε μήκος και στενότερες σε σχήμα. Αν και καλύπτει το κεφάλι της, φοράει σφιχτά μπλούζες και πουκάμισα με τέτοιο τρόπο ώστε να αφήνει το στήθος της εκτεθειμένο αξιοπρεπώς και περιστασιακά βάζει μακιγιάζ στα μάτια της.

Φορούσε επίσης σφιχτά μπλε τζιν και λευκή μπλούζα εκείνη την ημέρα. Όταν φοβόμουν να φορέσω αυτά τα παντελόνια ως 23χρονο κορίτσι με ανοιχτό κεφάλι, η μητέρα μου δεν αισθάνθηκε κανένα πρόβλημα. Το σχήμα των μάγουλων του κώλου της ήταν ορατό κάτω από το παντελόνι, ενώ το αποτύπωμα των εσώρουχων της ήταν επίσης ορατό. Τα διογκωμένα στήθη της ήταν επίσης φουσκωμένα κάτω από τη σφιχτή μπλούζα της.

Πρώτον, ο πατέρας μου έδωσε στη μητέρα μου αρκετά βίαια χαστούκια. Και τότε οι κατάρες του παππού μου ακολούθησαν αυτό. Πήρε επίσης μερικά χαστούκια αξιοπρεπώς από καιρό σε καιρό. Δεν μπορούσα να πάρω τη μητέρα μου μακριά και από τους δύο, αν η γειτονική μας θεία Σέμα δεν είχε μεγαλώσει, θα είχαν σχεδόν σκοτώσει τη μητέρα μου. Η μύτη και τα χείλη της μαμάς μου αιμορραγούσαν.

Αφού έφυγε ο πατέρας και ο παππούς μου, η θεία Σέμα έμεινε μαζί μας για πολύ καιρό. Μίλησε εκτενώς για να παρηγορήσει τη μητέρα μου. Αλλά η μαμά μου είπε, ” Ξέρω ότι θα το κάνω, θα δεις!”το έλεγε συνέχεια. Η θεία Σέμα έμαθε από μένα γιατί ξυλοκοπήθηκε η μητέρα μου και είπε στη μητέρα μου: “κόρη, φρόντισε λίγο τα ρούχα σου, μην ντύνεσαι έτσι!”όταν είπε, Μαμά,” τι συμβαίνει με μένα;”ρώτησε. “Κόρη μου, αυτή είναι μια συντηρητική γειτονιά, είσαι παντρεμένη γυναίκα, έχεις παιδιά παντού. Για Όνομα του Θεού, τι είδους παντελόνι είναι αυτά, όπως ο κώλος σου έχει φωτογραφηθεί, όλα είναι στην πλατεία!”όταν είπε η μητέρα μου, θύμωσε και είπε: “Sema Sis, έλα, αντίο σε σένα, έμεινες πολύ καιρό!”έτσι λέγοντας, απέρριψε απαλά τη γυναίκα. Ο μπαμπάς δεν ήρθε σπίτι εκείνο το βράδυ, έτσι πήγα στο κρεβάτι με τη μαμά.

Η μητέρα μου είχε ύψος 1,65 και 70 κιλά. Πρόσφατα, είπε, ” έχω πάρει πολύ βάρος!”λέγοντας αυτό, έδινε προσοχή στο βάρος του. Οι γοφοί της ήταν φαρδιοί, εκτός από τα στήθη της, που έδειχναν ότι είχε περισσότερο βάρος στο σώμα της. Τα στήθη της είχαν πρηστεί με τα κιλά που είχε κερδίσει. Ήταν πολύ εμφανείς με τις σφιχτές μπλούζες και τα πουκάμισα που φορούσε. Υπήρχαν πολλές φορές όταν πήγαμε στο μπάνιο μαζί ως μητέρα και κόρη και πλέναμε ο ένας τον άλλον. Το σώμα της μητέρας μου δεν ήταν ξένο για μένα. Αρχίσαμε να φοράμε τα σουτιέν του άλλου. Αν και το ύψος μου ήταν το ίδιο με τη μητέρα μου, το βάρος μου ήταν λίγο περισσότερο. Γι ‘ αυτό το στήθος μου δεν χωρούσε σε μικρά σουτιέν όπως παλιά. Έχω χρησιμοποιήσει και τη μαμά μου τώρα…